در مسیر هر انسان یک دو راهی است،جاده راستی و جاده ناراستی.
آدم جاهل جاده ناراستی و انسان عاقل راستی و شرافتمندی را بر می گزیند.
گاهی احساس می کنیم ..وقتی به دیگران کمک و خدمت میکنیم ،انگار به خودمان کمک کرده ایم و هنگامیکه خدای نکرده لطمه و صدمه ای به آنها بزنیم گویی بخود بد کردیم. حقیقت اینست:
همیشه و در هر جا شرافتمندی بهترین سیاست است.
ما تا به حال چقدر شرافتمندانه زندگی کرده ایم؟
